Vill Jedöns öm ene Boom
Wo dr Rhing ene jroße Bore mäkt en Hemmeljeest, deht siet 200 Johr ene Kastanijeboom stonn. On wat för eene! So e Beld von enem Boom kannste dech söns öwerall met de Lamp söhke jonn. Wenn dä verzälle künnt, wat dä en sinnem Läwe so all jesenn on jehöht hät, dann wöhd dat lecker lang duure. Wievill Pänz send met Papp on Mamm odder Oppa on Omma noh hee spazeere jejange! Wievill leckre Mädches hannt hee dat eeschte Bützke jekritt! Wievill Päärches hannt sech hee stickum jetroffe! Wievill Schlauköpp hannt sech dä staatse Boom als Fottomodell usjesöhkt! Wievill Lütt hannt eenfach bloß Spaß an dr Freud jehatt, wenn em Fröhleng de Kähze wie doll am blöhe wore! Ech künnt mech jlatt bes morjefröh draanhalde mem Opzälle!
Wemmer so’ne Pöngel Jöhrkes op’m Buckel hät – besser jesaht op de Äst hät – fange hee on do schonn emol de Maläste aan. En fiese Pillezkrankheet hätte jekritt. Dröm hät dat flöcke Jahdeamp dä staatse Boom als fälle wolle. Direktemang es hee von Hemmeljeest öwer Itter bes Holthuuse sozesare en Revoluzzjohn lossjejange. Op de Barrikade send de Lütt jehöppt! Do mosst natörlech ons OB met de Nas dobei sin, met de Staatskaross vörjefahre, hät sech dat Naturdenkmol aanjekickt on jesaht: Dat bliewt mech stonn! De Lütt drömeröm wore ussem Hüske vör Freud, hannt vill jebrasselt on doför jesorcht, dat dä Kaschteieboom nit bloß en altmodesche Postadress, sojah noch en Internettsitt jekritt hät, ohne sojet kammer jo hüttzedaach nit läwe.
All die Lütt, die met de Natur on de Ömwelt vill am Höötche hannt, könne nu däm Kastanijeboom en Kaht odder och e Breefke schecke, wenn se met däm jet verzälle wolle.
Wat ene aanständije Boom es, en däm deht och ene Boomjeest wohne, dat es schonn so bei denne alde Jreeche jewäse. On so’ne Boomjeest wor och emmer e Weit on kinne Jong.
Nu moss dat Kengk natörlech och ene Name hann on doför wore de Lütt fies am hen on her simoleere, hannt sech ene Hoope von usjefallene Namens eenfalle losse. En schlaue Jury hät sech dä schönnsde Name usjesöhkt. Wat es dobei erusjekomme? De Jäjend öm dä Boom eröm nenne de Hemmeljeester „Jücht“, on do deht emmer en fresche Bris, ene kleene Wengk blose. Dröm deht nu dä alde Kaschteieboom dä Name „Jüchtwend“ drare.
Op jede Kaht odder Breef, dä hee aankütt, hammer natörlech och en Aantwohd parat. Dröm dommer hee on hütt ene janz dolle Breefkaste enstalleere , domet dat Dengen met de Kommunikazzjohn on de Korrespondenz och fluppe kann. Häste jet op’m Hezz, ejal wat, donn ehm däm Jüchtwind verzälle, sin Adress häste jo af hütt. Opjepass! Nix em Läwe es för ömmesöns on wat nix kost, dat es och nix! Dröm mossde 45 Cent dobeiläje för et Porto retour, söns kann dä Jüchtwind dech kin Aantwohd schriewe, wat jo escht schad wör! Ene flöcke Breefdräjer op enem sonnebloomejähle Rädche jeht sozesare postalesch för de Korrespondenz op Jöck.
Wat jester wor on wat hütt es, dat hann ech Üch hee nu usenangerklamüsert. Äwer wat es morje? Lommer emol en de Zokonft kicke! Dat ärme Boomjeest, dat leckere Mädche hockt so janz modderseelealleen eröm. Dröm moss et och jet för et Hezz hann. Kin Sorch, hät et! Et hät si Hezz verlore, et es lecker verknallt! Henge wiet fott en Eutin, do deht ene Eecheboom stonn, on dä hät et ehm aanjedonn. Do hät dä kleene Jott Amor villeech ene Brassel am Hals! Äwer och hee en Hemmeljeest moss dä Rotzech met sinnem Jeschoss jetroffe hann. Ons Boomjeest hät schonn ene Breef parat jemaht för däm Eecheboom do henge wiet fott en Eutin. Nu pass joot op, von däm kannste liere, wat för ene leckere Schmus mr sinnem Liebche schriewe kann:
Mi lecker Hezzblättche!
Ben vom Amor jetroffe
Am zeddere on am hoffe
Bes mi lecker Schätzke
Mi söß Zockerplätzke
Hann et Hezz verlore
Ben blend op de Oore
Voll von de Roll
Janz raderkastedoll
Schmedderlenge em Mare
Donn et mech sare
Hemmel voll Jeije
Jrön op de Zweije
Künnt danze on höppe
Nix wie Jubel em Döppe
Ben rongeröm entzöckt
Mäks mech knatschverröckt
Wat wör et doch nett
Mer zwei em Duett
Kann dech nit verjesse
Ben alleen opjeschmesse
E lecker Bützke vom Jüchtwind us Hemmeljeest
On nu semmer all jespannt wie so ene Flitzebore, wie dat met denne Zwei on denne ehr Fisternöllche wiederjonn soll. Wemmer em nächsde Johr widder „Tag des Baumes“ hannt, dann dommer dat nächsde Kapittel opschlare.
Monika Voss
|
